Międzynarodowy Projekt "KROKUS" 2017/2018

W bieżącym roku szkolnym nasza szkoła włączyła się w realizację  Międzynarodowego Projektu "Krokus". Jego pomysłodawcą jest Irlandzkie Towarzystwo Edukacji o Holokauście, a koordynatorem w Polsce Żydowskie Muzeum Galicja w Krakowie. Projekt powstał w Irlandii w 2005 roku. Nasz kraj dołączył do niego w roku 2009. Biorą w nim udział uczniowie z Irlandii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Ukrainy i Polski. W ubiegłym roku szkolnym zaangażowało się aż 22.000 uczniów z Ukrainy i Polski             Celem Projektu "Krokus" jest zapoznanie uczniów z tematyką Holokaustu, rozbudzenie w nich świadomości niebezpieczeństw i zagrożeń wiążących się z dyskryminacją, uprzedzeniami, fanatyzmem, nietolerancją, uwrażliwienie na krzywdę drugiego człowieka, skłonienie do dyskusji na temat przyczyn i skutków zbrodni Holokaustu oraz przestępstw określanych mianem zbrodni przeciwko ludzkości. Dlaczego sadzimy żółte krokusy? - Smutek i nadzieja      Żółte krokusy sadzimy w celu upamiętnienia 1,5 mln dzieci, narodowości żydowskiej i innych narodowości, zamordowanych w czasach Holokaustu. Kolor żółty przypomina nam o żółtej gwieździe, którą Żydzi mieli obowiązek nosić w krajach pod rządami nazistów (białe opaski z niebieską gwiazdą na ziemiach okupowanej Polski). Ten symbol miał ich upokorzyć, napiętnować i odizolować od reszty społeczeństwa. Kwiaty te przypominają nam o wszystkich zmarłych dzieciach.     Naziści zamordowali setki tysięcy dzieci, ale wiele przeżyło Holokaust. Obecnie osoby, które przeżyły, są przeważnie dziadkami i babciami. Przekazują opowieści swoim dzieciom i wnukom. Tych opowieści nie wolno zapomnieć. Musimy je opowiadać młodszym pokoleniom.     Kiedy z początkiem wiosny kwitną krokusy, pamiętamy o dzieciach, które umarły. Ale te piękne kwiaty przypominają nam także o tym, że nawet  po najstraszniejszych wydarzeniach życie zaczyna się na nowo, a my możemy mieć nadzieję, że nadejdą czasy lepsze od tych, które przeminęły. Kwiaty przypominają nam, że wciąż możemy dostrzegać piękno świata i mieć nadzieję na przyszłość. Sadzenie ich wiąże się ze smutkiem, ale również z nadzieją. W ostatecznym rozrachunku mamy nadzieję, że dzieci na całym świecie będą sadziły żółte krokusy dla upamiętnienia innych dzieci – ofiar Holokaustu. W realizację projektu zostali  zaangażowani   uczniowie wszystkich klas. W ramach projektu zostaną podjęte następujące działania: 1. Przygotowanie tablicy informacyjnej oraz posadzenie krokusów. 2. Uczestnictwo w lekcjach: - „Rzeczywistość obozu zagłady w przeżyciach dziecka na podstawie wspomnień Haliny Birenbaum” oraz pokaz prezentacji „Holokaust oczami dziecka”. - „Historia Żydów w Płocku, Gostyninie, Drobinie  i Gąbinie” oraz „Ślady kultury żydowskiej we współczesnym Płocku”. - Ludobójstwo po II wojnie  światowej na świecie. - Niedola uchodźców w czasach Holokaustu i obecnie. 3. Udział w wycieczce do Muzeum Pamięci Auschwitz- Birkenau. 4. Pokaz filmów: „Dzieci Ireny Sendlerowej” oraz „W imię matek – historia Ireny Sendlerowej”.         Szkolnym koordynatorem projektu jest p. Zdzisława Rycyk - Lubaś.