W bieżącym roku szkolnym nasza szkoła włączyła się w realizację Międzynarodowego Projektu
"Krokus". Jego pomysłodawcą jest Irlandzkie Towarzystwo
Edukacji o Holokauście, a koordynatorem w Polsce Żydowskie Muzeum Galicja w
Krakowie. Projekt powstał w Irlandii w 2005 roku. Nasz kraj dołączył do niego w roku 2009. Biorą w nim udział
uczniowie z Irlandii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Ukrainy i Polski. W ubiegłym roku szkolnym zaangażowało się aż 22.000 uczniów z Ukrainy i
Polski
Celem Projektu "Krokus" jest zapoznanie uczniów z tematyką
Holokaustu, rozbudzenie w nich świadomości niebezpieczeństw i zagrożeń
wiążących się z dyskryminacją, uprzedzeniami, fanatyzmem, nietolerancją,
uwrażliwienie na krzywdę drugiego człowieka, skłonienie do dyskusji na temat
przyczyn i skutków zbrodni Holokaustu oraz przestępstw określanych mianem
zbrodni przeciwko ludzkości.
Dlaczego sadzimy żółte krokusy? - Smutek i nadzieja
Żółte krokusy sadzimy w celu upamiętnienia 1,5 mln dzieci, narodowości
żydowskiej i innych narodowości, zamordowanych w czasach Holokaustu. Kolor
żółty przypomina nam o żółtej gwieździe, którą Żydzi mieli obowiązek nosić w
krajach pod rządami nazistów (białe opaski z niebieską gwiazdą na ziemiach
okupowanej Polski). Ten symbol miał ich upokorzyć, napiętnować i odizolować
od reszty społeczeństwa. Kwiaty te przypominają nam o wszystkich zmarłych dzieciach.
Naziści zamordowali setki tysięcy dzieci, ale wiele przeżyło
Holokaust. Obecnie osoby, które przeżyły, są przeważnie dziadkami i babciami. Przekazują opowieści swoim dzieciom i wnukom. Tych opowieści nie wolno zapomnieć.
Musimy je opowiadać młodszym pokoleniom.
Kiedy z początkiem wiosny kwitną krokusy, pamiętamy o dzieciach, które
umarły. Ale te piękne kwiaty przypominają nam także o tym, że nawet po najstraszniejszych wydarzeniach życie
zaczyna się na nowo, a my możemy mieć nadzieję, że nadejdą czasy lepsze od
tych, które przeminęły. Kwiaty przypominają nam, że wciąż możemy dostrzegać
piękno świata i mieć nadzieję na przyszłość. Sadzenie ich wiąże się ze
smutkiem, ale również z nadzieją. W ostatecznym rozrachunku mamy nadzieję, że
dzieci na całym świecie będą sadziły żółte krokusy dla upamiętnienia innych
dzieci – ofiar Holokaustu.
W realizację projektu zostali
zaangażowani uczniowie wszystkich klas. W ramach projektu zostaną podjęte następujące działania:
1. Przygotowanie
tablicy informacyjnej oraz posadzenie krokusów.
2. Uczestnictwo
w lekcjach:
- „Rzeczywistość obozu
zagłady w przeżyciach dziecka na podstawie wspomnień Haliny Birenbaum” oraz
pokaz prezentacji „Holokaust oczami dziecka”.
- „Historia Żydów w Płocku,
Gostyninie, Drobinie i Gąbinie” oraz „Ślady kultury żydowskiej we
współczesnym Płocku”.
- Ludobójstwo po II
wojnie światowej na świecie.
- Niedola uchodźców w
czasach Holokaustu i obecnie.
3. Udział w
wycieczce do Muzeum Pamięci Auschwitz- Birkenau.
4. Pokaz
filmów: „Dzieci Ireny Sendlerowej” oraz „W imię matek – historia Ireny
Sendlerowej”.
Szkolnym koordynatorem projektu jest p. Zdzisława Rycyk - Lubaś.
|
Zapraszamy na blog Zespołu Szkół im. Leokadii Bergerowej. Tworzymy historię naszej szkoły. Piszemy o tym co się wydarzyło, co się dzieje i będzie się działo w naszej szkole.
piątek, 27 października 2017
Międzynarodowy Projekt "KROKUS" 2017/2018
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz